بهداشت حرفه‌ای

طبقه بندی مناطق خطرناک ( Hazardous area Classification ) در یک واحد فرایندی در زمان طراحی و از طریق ارزیابی ریسک صورت می پذیرد و پس از آن شما می توانید آنها را در نقشه های As built شده یک واحد فرایندی بیابید.

مناطق خطرناک به مناطقی گفته می شود که غلظت گاز های قابل اشتعال ، بخارات قابل انفجار و یا dust در آن وجود دارد.

در تعریفی دیگر که ( Atmospheres Regulations DSER (Dangerous Substances and Explosive ارائه نموده است  ، مناطق خطرناک به مناطقی اطلاق می شود که غلظت های از یک اتمسفر قابل انفجار(از نظر کمّی) در آن وجود دارد که نیازمند اقدامات احتیاطی ویژه ای جهت حفاظت از ایمنی و بهداشت کارگران است. در این تعریف این مناطق ، مناطقی هستند که پتانسیل بالایی از انفجار در شرایط غیر نرمال در آنها وجود دارد.

مناطق خطرناک به چند دسته تقسیم می شوند که در اصطلاح به آنها Zone می گویند.Zone ها بر اساس فرکانس رخداد در طی یک دوره زمانی مشخص ، تعیین می شوند. به طور کلی تقسیم بندی Zone ها عبارتند از :

الف : برای مناطقی که شامل گاز های قابل اشتعال ، بخارات و ذرات ریز می باشد :

Zone 0 : به مناطقی گفته می شود که یک اتمسفر قابل انفجار شامل مخلوطی از هوا ، گاز های قابل اشتعال ، بخارات و ذرات ریز این گاز ها به صورت دائم یا بیشتر اوقات برای مدت طولانی در آنها وجود دارند.

Zone 1 : به مناطقی گفته می شود که احتمال وجود یک اتمسفر قابل انفجار شامل مخلوطی از هوا ، گاز های قابل اشتعال ، بخارات و ذرات ریز این گاز ها به ندرت در شرایط نرمال فرایندی در آنها وجود دارد.

Zone 2 : به مناطقی گفته می شود که احتمال وجود یک اتمسفر قابل انفجار شامل مخلوطی از هوا ، گاز های قابل اشتعال ، بخارات و ذرات ریز این گاز ها در شرایط غیر نرمال فرایندی برای مدت کوتاهی در آنها وجود دارد.

ب : برای مناطقی که شامل گرد و غبار قابل احتراق (Dust) می باشند:

Zone 20 : به مناطقی گفته می شود که یک اتمسفر قابل انفجار شامل مخلوطی از هوا و ذرات گرد و غبار قابل احتراق به صورت دائم یا بیشتر اوقات برای مدت طولانی در آنها وجود دارند.

Zone 21 : به مناطقی گفته می شود که یک اتمسفر قابل انفجار شامل مخلوطی از هوا و ذرات گرد و غبار قابل احتراق به ندرت در شرایط نرمال فرایندی در آنها وجود دارد.

Zone 22 : به مناطقی گفته می شود که یک اتمسفر قابل انفجار شامل مخلوطی از هوا و ذرات گرد و غبار قابل احتراق در شرایط غیر نرمال فرایندی برای مدت کوتاهی در آنها وجود دارد.

فلـوچارت تعیین منطقه مستعد خطـر

.

.

تجهیزات مورد استفاده در مناطق خطر ناک :

تجهیزاتی که در مناطق خطرناک استفاده می شوند مطابق با نوع Zone طبقه بندی می شوند.

۱- تجهیزاتی که در Category 1 قرار می گیرند برای Zone 0 , 20 مناسب هستند.

۲- تجهیزاتی که در Category 2 قرار می گیرند برای Zone 1 , 21 مناسب هستند.

۳- تجهیزاتی که در Category3 قرار می گیرند برای Zone 2 , 22 مناسب هستند.

این طبقه بندی برای کلیه تجهیزات اعم از ثابت و قابل حمل می بایست رعایت شود. به طور کلی تمامی تجهیزاتی که در این مناطق مورد استفاده قرار می گیرند می بایست ضد انفجار ( Explosion Proof ) باشند.

تجهیزاتی که ضد انفجار هستند ، همگی دارای برچسپ های ویژه ای هستند که قبل از اینکه شما بخواهید آنها را برای نوع خاصی از فعالیت در هر یک از مناطق فوق الذکر استفاده کنید ، بتوانید به راحتی نوع خاص آن تجهیز را انتخاب و نهایتا استفاده نمایید.

برای تشخیص ضد انفجار بودن یک تجهیز ، عبارت “ Ex” در یک شش ضلعی بر روی آن تجهیز قابل مشاهده است.

.

Category هر تجهیز بر روی آن نوشته می شود. حرف" G”  نشان دهنده این است که آن تجهیز برای مناطقی که شامل گاز های قابل اشتعال ، بخارات و ذرات ریز است مناسب است.

حرف “D” نشان دهنده این است که آن تجهیز برای مناطقی که شامل گرد و غبار قابل احتراق می باشند (Dust) مناسب است و گستره دمایی که آن دستگاه در آن قابل استفاده است با حرف “ T ” نشان داده می شود.

جهت مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.

برگرفته از وبلاگ http://ashilhse.blogfa.com/