بهداشت حرفه‌ای

آنگاه که فروغ علم و دانش بشری در سایه ارزش های دینی و آموزه های توحیدی در خدمت انسانیّت و رشد فضیلت های اخلاقی قرار گیرد، انوار حکمت الهی در دل صاحبان اندیشه درخشیدن آغاز می کند. پنجم جمادی الاوّل، سالروز ولادت باسعادت حضرت زینب کبری (س)، یادآور شجاعت و رشادت های این بانوی بزرگ اسلام در همه عرصه های تاریخ پرفراز و نشیب اسلام ناب محمدی (ص) است. یقیناً نام گذاری این روز فرخنده با نام روز پرستار، ادای احترام به فرشتگانی زمینی است که خدمت به خلق را بزرگترین افتخار خود می دانند و بواسطه این افتخار به دنبال کسب رضای الهی هستند. جامعه پرستاری مجموعه ای ارزشمند، متشکّل از انسانهای ایثارگر و شریف و عالمان و عاملان بی ادّعای عرصه سلامت است که همواره مهربانی شان التیامی برای بیماران و تلاش ایشان، روزنه امیدی است برای بازگشت مجدد نعمت بزرگ سلامتی به وجود دردمندان. گذشت و همراهی این سیپد جامگان فداکار و صبور در سالیان گذشته به ویژه در دوران دفاع مقدس، نشان از علاقه و عشق این عزیزان به حرفه پرستاری است.

پرستاری هنری است بی نظیر و تخصصی است بی همتا.
پرستاری تنها مراقبت از علایم حیاتی بیمار نیست؛
فقط نگاهبانی از مرز حیات بیمار نیست؛
بلکه دمیدن روح زندگی است در تن رنجور بیمار؛
وزش نسیم محبت است و جاری کردن زلال امیدواری در بدن خسته بیمار؛
پرستاری حفظ جان بیمار است و تقویت روح او؛
درمان زخم های بیمار است و مرهم نهادن بر زخم های درون او.
پرستاری آمیختن طبابت جسم است با طبابت روح؛
روشن نگه داشتن چراغ حیات بیمار است و درخشان کردن خورشید ایمان و اعتمادش به زندگی.
برای همین است که پرستاری هنر است و تخصص.
 

روز میلاد بانوی بزرگ اسلام، پرستار تمام نیکی ها، پرستار تن رنجور ولایت،
پرستار ارزش های مقدس عاشورا، زینب کبری(س) مبارک باد