بهداشت حرفه‌ای

پدافند غیر عامل، شیمیایی

پدافند شیمیایی چیست؟
 

• افراد را نجات دهند
• آتش یا خروج مواد شیمیایی را مهار کنند
• از افزایش حادثه دیدگان جلوگیری کنند
• رفع آلودگی را شروع کنند و راههای حیاتی را باز نگهدارند
• از خرابی مجدد جلوگیری کنند

•   برنامه ریزی برای آمادگی در برابر حوادث شیمیایی
• الف) موارد عمومی

۱-یکی از اهداف برنامه ریزی اضطراری، پیشگیری و کاهش اثرات نامطلوب بر روی سلامت انسان در حادثه شیمیایی است.
۲-مسئولین در بخش ملی و منطقه ای و محلی باید دارای مسئولیت یکسان جهت حفظ سلامت انسانها را در نظر داشته باشند.

بخش های درگیر شامل:

*وزارت بهداشت
*مسئولین منطقه ای و محلی
*کارشناسان بهداشت
*بیمارستانها و یا سایر مراکز دارای تجهیزات، امکانات درمانی
*کارشناسان بهداشت حرفه ای و ایمنی در بخش دولتی و مستقر در کارخانجات
*مراکز اطلاع رسانی
*تجهیزات داروئی
*منابع اعم از انسانی، تجهیزاتی، اعتبارات در یک برنامه حادثه شیمیایی باید مشخص بوده و مسئولیت آن در برنامه فوریت نیز باید تعیین گردد.

معالجه حادثه دیدگان

۱-در حوادث شیمیایی ۴ راه اصلی برای مواجهه وجود دارد:
تنفسی
چشم
پوست
خوراکی

۲-معالجه برای افرادی که با مواد شیمیایی مواجهه داشته اند باید بصورت طبیعی پیگیریهای لازم مطابق مقرارت مدیریت وضعیت های اضطراری انجام گیرد.

۳-کلیه حادثه دیدگان در وضعیت بسیار خوب باید به بیمارستان یا سایر مراکز درمانی هدایت شوند.
*برای انتقال این حادثه دیدگان به مراکز درمانی باید کوتاهترین فاصله را در نظر گرفت.
*علاوه بر کمک های اولیه ممکن است سایر اقدامات درمانی در منطقه حادثه دیدگان باید ارائه گردد.

۴-درمان مسمومیت حاد بستگی به چهار اصل باتوجه به درجه آلودگی دارد:
*پاک نمودن عامل سمی برای پیشگیری از سایر صدماتی که از طریق جذب در بدن بوجود خواهد آمد.
*درمان از طریق نشانه شناسی و مددکاری
*درمان توسط آنتی دوت
*رفع آلودگی

۵-تصمیم گیری بر روی افراد حادثه دیده جهت رفع آلودگی بستگی به نوع و شدت صدمات و آلودگی های شیمیایی دارد.
*قبل از اعزام حادثه دیده به بیمارستان یا سایر مراکز درمانی باید از او رفع آلودگی نمود. در غیر اینصورت موجب خواهد شد که تجهیزات درمانی غیر قابل استفاده شود.
*ایستگاههای رفع آلودگی باید در هر بیمارستان یا مراکز درمانی وجود داشته و گنجایش پذیرش تهداد زیادی از حادثه دیدگان را داشته باشد.

*درمان مسمومیت حاد بستگی به چهار اصل با توجه به درجه آلودگی دارد:

-تریاژ یک فرآیند است که در منطقه حادثه، در زمان حمل و در تجهیزات درمانی اتفاق می افتد.
تریاژ بستگی به ارزیابی و طبقه بندی وضعیت مواجهه افراد و تعیین اولویت رفع آلودگی درمان و حمل آنان به مراکز درمانی،  مواجهه در تریاژ،  مصدومین را به گروههای مختلف تقسیم می شوند:

برای مثال از نظر ضایعات پوستی:

گروه ۱(ضایعه زندگی پرخطر) صدمات پوستی که ۵۰ درصد سطح بدن را فرا گرفته
گروه ۲( ضایعه شدید) صدمات پوستی که ۲۰ تا ۵۰ درصد سطح بدن را فراگرفته
گروه ۳( ضایعه متوسط) صدمات پوستی که ۱۰ تا ۲۰ درصد سطح بدن را فرا گرفته
گروه ۴( ضایه ملایم) صدمات پوستی که کمتر از ۱۰ درصد سطح بدن را فراگرفته یا صدمه پوستی
مواجهه با گازهای حساسیت زا به گروههای زیر تقسیم می شوند:
گروه۱ ( ضایعه زندگی پرخطر ) افراد صدمه دیده ای که علائمی مانند سرفه، نارسائی تنفسی و اثرات سیستماتیک
گروه ۲( ضایعه شدید) افراد صدمه دیده با حساسیت شدید که سبب سرفه، مشکلات اما بدون اثرات سیستماتیک
گروه ۳ (ضایعه ملایم) افراد مصدوم با حساسیت خفیف و متوسط سرفه علائم و نشانه های حساسیت چشمی و احتمال سردرد