شهید محراب
شهادت حضرت علی (ع) تسلیت باد
باور نمی كنم كه شمشیری پركینه، اقیانوسی را توان شكافتن داشته باشد. باور نمی كنم كه ضربتی نفاق آمیز، خورشید را از نورانیت اندارد. و امشب سرخ ترین پرواز نماز، از رواق خون گرفته محراب بندگی است. شب جان سوزترین ناله های نخلستان!
باور نمی كنم كه شمشیری پركینه، اقیانوسی را توان شكافتن داشته باشد. باور نمی كنم كه ضربتی نفاق آمیز، خورشید را از نورانیت اندارد. و امشب سرخ ترین پرواز نماز، از رواق خون گرفته محراب بندگی است. شب جان سوزترین ناله های نخلستان!
حضرت مولای متقیان، امام علی (ع) فرزند کعبه و شهید محراب، حقیقتی بزرگ به درخشندگی خورشید است که مانند موجی در دریای بیکران انسانیت گسترش یافت و تا سواحل دوردست کمال پیش رفت.
ایشان مانند ابری است که همواره بر بیکران دلهای مشتاق، رحمت و آزادگی فرو میبارد و حماسهآفرینی است که ملائک آسمان بر دستان توانایش در خیبر و خندق و بدر و حنین بوسه میزدند.
یکی از منحصر به فردترین ویژگیهای آن بزرگوار آن بود که هرکس برای اولین بار او را در میدان جنگ و مبارزه می دید گمان میکرد که با پهلوانی روبهروست که عمرش را جز در پیکار و رزم و آموزش فنون نظامی سپری نکرده است و هرگز گمان نمیکرد که این پهلوان عرصه نبرد همچنین سیاستمداری باهوش و در عین حال اسوه و الگوی زاهدان و عابدان روزگار است.