بهداشت حرفه‌ای

روز 17 ربيع الاول بنابر نظر مشهور تاريخ نويسان سالروز ولادت با سعادت نبي مكرم اسلام حضرت محمد (ص) و هم چنين ميلاد فرخنده امام جعفر صادق (ع) است.

حضرت پيامبر گرامي اسلام (صلّي الله عليه و آله و سلّم)
عموم سيره نويسان اتفاق دارند كه تولد آن حضرت در عام الفيل، و در سال 570 ميلادي بوده است. آن حضرت در سن 25 سالگي ازدواج نمودند و ثمره اين ازدواجشان اين بود كه ايشان صاحب شش فرزند شدند كه دو فرزند پسر ايشان پيش از بعثت بدرود حيات گفتند ولي دختران كه عبارت بودند از: 1ـ رقيه، 2ـ زينب، 3ـ ام كلثوم، 4ـ حضرت فاطمه سلام الله عليها، دوران نبوت آن حضرت را درك كردند.

رفتار پيامبر (ص) با خانواده
انس بن مالك (خدمتكار حضرت) مي گويد: كسي با زن و فرزندش مهربان تر از رسول گرامي نبود.
ايشان مي فرمودند: هر درختي ميوه اي دارد و ميوه دل، فرزند است (كنزالعمال،ج16، ص457)

رفتار با مردم
آن حضرت به همه انسان ها بسيار مهربان و دلسوز بود و از انسان هاي خشن و بي عاطفه رنج مي برد و مي فرمود: كسي كه به مردم رحم نكند، خداوند به او رحم نخواهد كرد. به آنچه (از مردمان و جانوران) در روي كره زمين است مهرباني كنيد، تا آنكه در آسمان هاست به شما رحم آورد (مسند ابن مبارك، ص165)

رفتار با همسايگان
ايشان توجه زيادي به همسايگان مي نمودند و همواره مسلمان را نسبت به همسايگان سفارش مي نمودند. از فرمايشات حضرت اين بود كه: پيش از خريد خانه، همسايه بجوييد (جامع الصغير1، ص237) منظور حضرت اين بود كه پيش از خريد خانه مطمئن شويد كه همسايگان خوبي داريد يا خير. سپس اگر مطمئن شديد همسايگان خوبي در اطراف مسكن مورد نظرتان است آن گاه آن منزل را خريداري كنيد. هم چنين مي فرمودند: همواره جبرئيل درباره همسايه سفارش مي كرد، تا بدانجا كه گمان كردم همسايه به زودي ميراث بر خواهد شد. كسي كه به پروردگار و روز رستاخيز باورد دارد، همسايه اش را نيازارد. (مستدرك الوسائل،ج 8 ،ص 423)

رفتار با مهمانان
حضرت، همواره مهمان را گرامي مي داشتند و مهماني را بسيار دوست مي داشتند و مي فرمودند: محبوب ترين غذا نزد پروردگار غذايي است كه دست هاي زيادي براي خوردن آن دراز مي شوند. (جامع الصغير، ج1، ص38)

رفتار با يتيمان
ايشان در ارتباط با يتيمان مي فرمودند: محبوب ترين خانه هاي شما در نظر خداوند، خانه اي است كه در آن به يتيمي احترام نهاده شود. (كنزل العمال، ج3، ص168)
هم چنين مي فرمودند: در بهشت خانه اي به نام (خانه شادماني) هست. تنها كسي به اين خانه مي رود كه يتيمان دين باور را شاد سازد. (مشكاة الانوار، ص295)
هم چنين حضرت فرمودند: از ما نيست كسي كه كهنسالان ما را احترام نكند. (اصول كافي، ج2، ص165)
هم چنين فرمودند: بركت با بزرگان شماست. (مجمع الزوائد، ج8، ص15) مي فرمودند: هر مردي كه فرزندش را نفرين كند، بينوا مي شود (بحارالانوار، ج11، ص99) هم چنين مي فرمودند: خداوند درباره چيزي به اندازه زن ها و بچه ها خشمگين نمي شود. (بحارالانوار، ج101، ص73)

رفتار با خويشاوندان
حضرت مي فرمودند: كسي كه پيوند خويشاوندي را گسسته است با ما همنشين نمي شود؛ چرا كه لطف (خداوندي) بر گروهي كه ميان آنان قطع رحم است، فرود نمي آيد. (مشكاة الانوار، ص290)
هم چنين جابربن عبدالله از حضرت روايت مي كند كه ايشان فرمودند: همانا بوي بهشت از فاصله هزار سال راه استشمام مي شود، اما كسي كه پيوند خويشاوندي را پاره كند آن را استشمام نمي كند (مجمع الزوائد، ج8، ص49)

رعايت عفاف
نبي مكرم اسلام (ص) براي پاسداري از كانون گرم خانواده سخن گفتن مردان با زنان و دوشيزگان بيگانه را بدون آن كه ضرورتي در كار باشد، ناپسند مي شمرد. حضرت در اين رابطه فرمودند: مردي كه با زن نامحرمي شوخي كند، پروردگار (در روز رستاخيز) به خاطر هر واژه هزار سال زنداني اش مي كند (وسايل الشيعه چاپ اسلامين، ج14، ص143)

رفتار با بيماران
حضرت محمد (ص) به دورترين بخش شهر براي عيادت مريض مي شتافت، اگر چه بيماري آن مريض چشم درد بود. (كنزالعمال، ج7، ص94)
در حديثي از نبي مكرم اسلام آمده است كه ايشان فرمودند: آفريدگار در روز رستاخيز مي گويد: آدميزاد! بيمار شدم، آفريدگار در روز رستاخيز مي گويد: آدميزاد! بيمار شدم، مرا عيادت نكردي، كه انسان مورد خطاب الهي (با تعجب) مي گويد: خدايا! چگونه تو را كه پروردگار جهانياني عيادت كنم؟ خداوند متعال پاسخ مي دهد: مگر نمي دانستي كه فلان بنده ام بيمار بود و او را عيادت نكردي؟ مگر نمي دانستي كه اگر او را عيادت مي كرد، مرا نزد او مي يافتي؟ (بحارالانوار، ج64، ص156)

رفتار با جوانان
پيامبر در ارتباط با جوانان فرمودند، برتري جوان نيايشگري كه نوجواني اش را عبادت كرده، بر پيري كه پس از بالا رفتن سنش عابد شده، به سان برتري پيامبران است بر مردم (كنزالعمال، ج15، ص776)

خدمات اجتماعي
حضرت مي فرمودند: كسي كه بشنود مردي فرياد مي زند: اي مسلمانان و پاسخش را ندهد مسلمان نيست (اصول كافي، ج2، ص164)
هم چنين فرمودند: شخصي كه براي رفع نياز دنيوي آسيب ديده اي با وي همراه شود، پروردگار ضمانت مي دهد كه او را از دو رويي و آتش دوزخ برهاند و نيز هفتاد نياز اين جهان او را تامين مي كند و همچنان در لطف خداوند والاست تا برگردد. (مكارم الاخلاق، ص413)

سلام دادن
پيامبر پيرامون سلام دادن مي فرمودند: سلام، نامي از نام هاي خداوند است؛ پس آن را ميان خودتان منتشر كنيد. هرگاه مسلمان به عده اي سلام كند، اگر آنان پاسخش را ندهند، كسي (فرشته) كه بهتر و پاكيزه تر از آن هاست جوابش را مي دهد. (جامع الصغير، ج1، ص246)

گشاده رويي
حضرت پيرامون گشاده رويي مي فرمودند: گشاده رويي، كينه را از بين مي برد. (اصول كافي، ج2، ص103)
هم چنين فرمودند: همانا پروردگار از كسي كه با دوستانش با چهره اي اخم آلود رو به رو شود، نفرت دارد. (كنزالعمال، ج3، ص441)
از خداوند متعال مسئلت داريم تا عيدي ما را در روز ميلاد نبي مكرم اسلام (ص) توفيق پيروي از رفتارهايش قرار دهد.

حضرت امام صادق (عليه السلام)
امام صادق (ع) كنيه اش ابوعبدالله است. تولد آن حضرت بنا به روايت شيخ مفيد در كتاب الارشاد در سال 83 و در مدينه واقع گشته است.
لقب آن حضرت، «صادق» بود و كسي از ايشان جز سخن حق نشنيده بود. امام صادق (ع) 12 سال در كنار جد بزرگوارش، امام زين العابدين (ع) و 19 سال بعد از رحلت آن حضرت با پدر گراميش امام محمد باقر (ع) به سر برد و بعد از رحلت ايشان مدت 34 سال امامت مسلمانان را عهده دار بود. آن حضرت ده فرزند داشت كه عبارت بودند از: 1ـ اسماعيل،‌ 2ـ عبدالله، 3ـ امّ فروه كه مادر ايشان فاطمه دختر حسين بن علي بن حسين (عليهم السلام) بود. 4ـ امام كاظم (ع)، 5ـ اسحاق، 6ـ محمد، 7ـ عباس، 8 ـ علي، 9ـ اسماء، 10ـ فاطمه، كه اين ده فرزند از مادران مختلف بودند.
فقه شيعه اماميه را فقه جعفري مي نامند؛ زيرا عمده احكام فقه شيعه اماميه از آن حضرت است.
اصحاب حديث اسامي روايان ثقه اي را كه از او روايت كرده اند را بالغ بر 400 شخص مي دانسته اند.
فقهايي مشهوري مانند ابوحنيفه و مالك بن انس و اوزاعي و محدثان بزرگي هم چون سفيان ثوري و سليمان بن مهران از شاگردان حضرت بودند.
گفتني است پس از رحلت جانسوز نبي مكرم اسلام (ص) در ابتدا خليفه اول دستور منع كتابت حديث را صادر كرد و پس از وي خليفه دوم نيز اين مشي را در پيش گرفت، يعني اگر جايي مي ديدند كه حديثي نوشته شده آن را مي سوزاند و از بين مي بردند. اين منع كتابت حديث تا زمان عمر بن عبدالعزيز ادامه پيدا كرد. پس از اين كه عمر بن عبدالعزيز، حكم منع كتابت حديث را برداشت، عملا مردم به روش گذشته عمل كردند و حديثي را كتابت نكردند تا سال 150 هـ.ق كه تدوين حديث آغاز شد.
آيت الله بروجردي (ره) مي فرمودند: در طول اين 150 سال به خاطر منع كتابت حديث، كسي جرات نمي كرده كتابت كند و احاديث سينه به سينه نقل مي شد و در معرض اشتباه بود. در حالي كه امام صادق (ع) ـ كه ما احكام دينمان را از او گرفته ايم ـ در روايات متعددي مي فرمايد: هر چه من نقل مي كنم از پدرم نقل مي كنم و ايشان نيز از پدرشان (تا اين كه برسد به امام علي (ع) و ايشان نيز مستقيماً از نبي مكرم اسلام (ص) نقل مي كردند) با توجه به اين كه تمام مسلمين صداقت امام جعفر صادق (ع) را قبول دارند و هيچ عالمي از مذاهب اسلامي مدعي نشده كه در صداقت ايشان و پدرانشان ترديدي وجود دارد، به خوبي مي توان اطمينان داشت آن چه از امام صادق (ع) به ما رسيده است، كلام و سنت پيغمبر (ص) مي باشد، در حالي كه اين اطمينان در مذاهب وجود ندارد. لذا بايد به رواياتي كه امام صادق (ع) نقل مي كنند اعتماد كرد و احكام دين را بايد از او گرفت.
آيت الله بروجردي (ره) نيز مي فرمود: در روايات زيادي از ائمه ما آمده است كه «في كتاب عليّ كذا ...» و در كتاب امام علي (ع) آن چه از سوي پيامبر (ص) املا شده به دستخط امام علي (ع) وجود دارد؛ لذا از خطاهايي كه در نقل سينه به سينه وجود دارد، در امان است؛ علاوه بر اينكه سلسله امامان (ع) نيز همگي معصوم بودند و داراي علم الهي بودند.